- layiqli
- sif. Münasib, yaxşı, ləyaqətli. Layiqli geyim. Layiqli süfrə açmaq. – Bir elə layiqli kələk qurmayır; Gəncədə derlərsə vurur, vurmayır; Oylə ki, Səlyanda vurur tək səbir. M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
layiqli
Look at other dictionaries:
isbatlı — sif. dan. 1. Sübutlu, sübut olunmuş, dəlilli. 2. Layiqli, görkəmli, yararlı. İsbatlı adam. İsbatlı paltar. İsbatlı olmaq – layiqli olmaq, yaramaq. Çoxları da yüngül, isbatlı olsun deyə, İlyasa tikməli ipək yaylıqlar hazırlamışdılar. . M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irağbətti — I (Qarakilsə, Salyan) layiqli; münasib. – Əşi, irağbətti adam tapbadıη qohum olmağa:?! (Qarakilsə) II (İmişli, Saatlı, Şamaxı) ehtiyatlı, ehmallı. – Şüşəni irağbətti gətir, salıb sındırarsan (Saatlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
isbattı — (Qarakilsə) 1. səliqəli 2. layiqli. – İsbattı tıfar qoyursaη qoy, qoymursaη, bizi avara eləmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mağıl — I (Bakı, Borçalı, Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Dəvəçi, Gədəbəy, Goranboy, İsmayıllı, Kürdəmir, Şərur, Zəngilan) bax maal. – Dünən mağıl gün çıxmışdı (İsmayıllı); – Mağıl hərdən bizə gəlirdin, daha gəlmirsən (Goranboy); – Mağıl qapıda dirrix’ var… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mazatdı — (Bakı, Cəbrayıl, Füzuli) hörmətli, layiqli. – Bozdəli mazatdı olufdu (Füzuli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
törəli — (Zəngibasar) yaxşı, layiqli. – Yaman törəli şeydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bərazəndə — f. layiq, layiqli, dəyərli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müstəhəq(q) — ə. 1) haqqı olan; haqlı; 2) layiq olan; layiqli; 3) ehtiyacı olan; möhtac … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
abırlanmaq — f. dan. 1. Bərk danlanmaq, töhmətlənmək, məzəmmətlənmək. 2. Layiqli bir şəkil almaq, düzəlmək, lazımi şəklə düşmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adamyana — dan. 1. zərf bax adamcasına. Pəs, biz deyirik ki, yumruq, sillə ortalıqdan çıxsın, uşaq ilə adamyana rəftar olsun ki, özü yaxşını yamandan dərk edib, bəd əmələ mürtəkib olmasın. «Əkinçi». 2. sif. Gözəl, yaxşı, abırlı, layiqli, əməllibaşlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
